“Fietsen geeft mij vrijheid. Heerlijk bewegen in de buitenlucht”

Voor Hanno Zaal uit Vinkeveen is fietsen zijn uitlaatklep. Het gebruikt zijn fiets voor het doen van de boodschappen, zijn woon- werkverkeer naar de kantoren van Tympaan-De Baat in Mijdrecht en Abcoude en voor het maken van bijzondere fietstochten. Zo deed hij al mee aan de Dam-tot-Damloop/-Fietsclassic, Ride for the Roses en de Rolstoel4Daagse in Delden. “Waar ik ook ben, ik wil de afstand altijd zo snel mogelijk afleggen’’, lacht hij. “Dat zit gewoon in me.’’

Aankoppelfiets en handbike

Hanno fietst niet op een tweewieler. Dat gaat niet vanwege zijn bindweefselziekte. “Ik heb nooit op een tweewieler kunnen fietsen’’, zegt hij. “Ik heb het fietsen op een driewieler geleerd. Nu heb ik een aankoppelfiets die ik aan mijn rolstoel kan koppelen en een aparte handbike. Bij beide fietsen moet ik me met mijn armen voortbewegen. Met mijn aankoppelfiets haal ik een gemiddelde snelheid van zo’n veertien kilometer per uur. Met mijn handbike is dat wat harder. Dan zit ik rond een gemiddelde van zeventien kilometer per uur. Ik ga dus net iets harder dan mensen die hardlopen iets minder hard dan mensen op een gewone fiets. Al hangt het natuurlijk ook van de omstandigheden af.’’

Twintig kilometer, helling van 13%

Door de jaren heen, deed Hanno aan verschillende wedstrijden mee. “Vorig jaar heb ik zelfs de Handbike Battle in Oostenrijk gereden’’, vertelt hij vol trots. “Dat is eigenlijk een wedstrijd voor mensen met een dwarslaesie maar inmiddels mogen ook mensen met een andere beperking meedoen. Je strijdt individueel of in een team van een revalidatiecentrum van zes personen. Het doel is om zo snel mogelijk de berg te beklimmen; een route van twintig kilometer lang met hellingen van dertien procent. Natuurlijk zit er een wedstrijdelement aan, maar deze klim is vooral een overwinning op jezelf. Het geeft enorm veel zelfvertrouwen en het laat zien dat je nog heel veel kan. Ondanks een beperking. Een half jaar lang heb ik daarvoor getraind op parcours met veel hoogteverschillen. Maar ook gewoon op de bruggen hier in de omgeving. Steeds weer opnieuw omhoog. Alles om maar sterker te kunnen worden. Met succes: ik werd de snelste van mijn team (Team Capital van Reade). En als team werden we derde. Een mooie podiumplaats.’’

Zelf tempo en inspanning bepalen

Dit jaar is alles anders. Het coronavirus zorgt er ook voor dat alle grote fietstochten zijn afgelast of uitgesteld. “Jammer, heel jammer’’, stelt Hanno. Toch verveelt hij zich niet. “O, nee hoor’’, vervolgt hij. “Fietsen kan gelukkig ook nog gewoon met vrienden. Het is echt een sport die goed bij mij past; ik kan zelf mijn tempo en mijn krachtsinspanning bepalen. Al merk ik wel dat ik de afstanden altijd zo snel mogelijk wil afleggen. Ook als ik gewoon naar mijn werk fiets.’’